DE VORM VAN EEN STAD VERANDERT SNELLER, HELAAS, DAN HET HART VAN DE MENSEN

Een bundel waarin men een mengeling aantreft van oude en nieuwe vormen, van eigen en uitheemse tradities, van lyrische ontroering en wiskundig spel. Voor Roubaud is het werken met bindende regels essentieel: 'Zonder regels zou ik me heel snel vervelen. Ik ben een wiskundige, ik construeer mijn boeken, ik kan niet anders. Ik ben niet in staat om het ene gedicht na het andere te schrijven, zonder dat er een verband tussen ze is.' Jacques Roubaud, die beschouwd wordt als een van de belangrijkste Franse dichters van deze tijd, liet op zijn tweeëntwintigste de studie letterkunde vallen om zich op de wiskunde te werpen. Hij kwam tot de ontdekking dat wiskundige strategieën met succes op de poëzie konden worden toegepast. In deze bundel waarin Roubaud de meest diverse vormen naast elkaar hanteert, zoals het vrije vers, het prozagedicht en het klassieke sonnet, keert ook zijn fascinatie voor de formele logica terug met name in de cyclus 'Zes logische stukjes' die hij in 1997 op Poetry International heeft gelezen.