Reseña del editor:
KOLOR to podstawowy element sztuki i zycia, jednak tak róznorodny, ze broni sie na ogól przed calosciowym ujeciem. Czy jest to przede wszystkim bodziec wizualny, pozbawiona namacalnosci funkcja swiatla, czy tez materialna substancja, która mozna ksztaltowac i ukladac? Co nam komunikuje jezyk koloru? Gdzie zaczyna sie jeden kolor, a konczy drugi?
Wszystkie mozliwe aspekty tego tematu rozwaza John Gage w swojej nowatorskiej analizie koloru w kulturze Zachodu od czasów starozytnej Grecji do konca XX wieku. Opisuje pierwsze teorie koloru sformulowane przez filozofów od Demokryta do Arystotelesa, kontynuowane potem przez starozytnych Rzymian oraz ich renesansowych nastepców i kolejne próby systematycznej organizacji koloru lub obdarzania go moca symboliczna. Odslania przed nami znaczenie religijne koloru i jego role w heraldyce. Przyglada sie Newtonowskiej analizie spektralnej, która w XIX wieku podjeli artysci, na przyklad Seurat; sledzi oddzialywanie teorii koloru Goethego, rozwaza tez niezwykle teorie i praktyki prowadzace do zespolenia koloru i muzyki czy przeksztalcenia koloru w autonomiczny jezyk abstrakcyjny.
Wiek XX nazywano czesto okresem ostatecznego uniezaleznienia sie koloru. W ksiazce mamy pierwsza próbe analizy, co takie roszczenie oznacza; mamy tez propozycje odpowiedzi na wiele odwiecznych pytan na temat roli koloru w sztuce i mysli Zachodu.
Ksiazka zainteresuje artystów, historyków sztuki i kultury, psychologów, lingwistów i wszystkich innych zafascynowanych tym nieuniknionym i niezwykle sugestywnym elementem naszych wrazen zmyslowych.
223 ilustracje,
w tym 120 kolorowych
JOHN GAGE - autorytet w dziedzinie historii koloru i znawca malarstwa J.M.W. Turnera. Wykladal w Yale Center for British Art i na Uniwersytecie w Cambridge, gdzie w latach 1993-96 kierowal wydzialem historii sztuki. Czlonek Akademii Brytyjskiej.
,,Ksiazka pelna niezwyklych rozwazan w szerokim zakresie tematów greckiej teorii koloru, mozaiki, witrazy, heraldyki, teczy, disegno kontra colore w malarstwie weneckim, slownictwa kolorystycznego, optyki Newtonowskiej, teorii koloru Goethego, chemii pigmentów, prób skorelowania koloru z dzwiekiem, roli koloru w malarstwie abstrakcyjnym i wielu, wielu innych. Erudycja Gage'a jest zdu-miewajaca. Wydaje sie, ze przeczytal absolutnie wszystko: nie tylko na temat koloru, ale i to co wiaze sie z kolorem na przyklad w srednio-wiecznej lacinskiej i bizantyjskiej teologii lub u Dantego, czy gdzie-kolwiek indziej (...). Rzadko zdarzalo mi sie tyle z ksiazki nauczyc. (...) Wydaje mi sie, ze oddzialywanie ksiazki juz sie rozpoczelo: slyszalem, ze rozprawiaja o niej z wielkim ozywieniem artysci w No-wym Jorku. Lektura obowiazkowa dla wszystkich zainteresowanych malarstwem".
ARTHUR DANTO, ,,The London Review of Books", 1994.
,,Pelna niecodziennych informacji, których zebranie - nietrudno w to uwierzyc - pochlonelo trzydziesci lat, ksiazka kusi, by ja przejrzec. (...) Wiele rozdzialów pozostanie zapewne przez lata standardowym ujeciem podejmowanych przez nie tematów (...). Winnismy Gage'owi wdziecznosc za uwage, z jaka przesledzil wplyw heretyckiej doktryny kolorystycznej Goethego, a szczególnie za sposób potraktowania teorii i praktyki XIX wieku, od Delacroix do Seurata, nie wspominajac juz
o próbie rozwiklania zlozonego wplywu diagramów koloru - Wilhel-ma Ostwalda - na malarzy XX wieku w Europie i Stanach Zjedno-czonych".
SIR ERNST GOMBRICH, ,,The Burlington Magazine", 1994
,,Umysl akademicki rzadko
bywa równie przystepny".
NICHOLAS BOYLE, ,,The Times"
,,Gage posiada rzadka zdolnosc mówienia
o teorii koloru w sposób interesujacy".
TIM HILTON, ,,The Independent on Sunday"
,,Ksiazka o niezwyklej erudycji i urodzie (...)
przejrzyscie napisana, wspaniale wydana".
NOEL MALCOLM, ,,Sunday Telegraph"
„Über diesen Titel“ kann sich auf eine andere Ausgabe dieses Titels beziehen.