Tvrdjava - Softcover

„Troje nas je, u cijelom svijetu samo troje: moji prsti, njeno tijelo i njegov ujednaceni damar. Nije vazno sta se desava u svijetu, nije vazno sta ce biti sutra, vazan je ovaj cas blazenstva bez misli. Hiljadu necijih srecnih casaka bice kao ovaj, ali ovaj nikada vise. Hiljadu tudjih ljubavi bice kao ova, ali ova nikad vise. Prvi put znam sta je sreca, osjecam je, vidim, mirisem. Cio svijet i cijela vasiona, nas troje. Nikog drugog osim nas nema. I ima sreca. Da li je mogu zadrzati? Napolju je proljetna noc, i mjesecina. A ja ne mogu da zaspim, od srece kojoj nisam trazio razlog. I nisam se cudio sto je tako. Kako bi drukcije i moglo biti?“ Srpska knjizevna scena moze se pohvaliti brojnim piscima izuzetnog dara, ali malo je onih cije stvaralastvo dotice citaoca kao Selimovicevo – toplina i neposrednost njegovih junaka i cistota osecanja koja izviru sa stranica ovih dela, ispricanih takvom jednostavnoscu kakvu samo vrhunski majstor moze da postigne, diraju pravo u dusu i zauvek tu ostaju. „Dervis i smrt“, „Tvrdjava“ i „Ostrvo“ pravi su biseri ovog velikana.

Mesa (Mehmed) Selimovic bio je srpski knjizevnik (Tuzla, 26. IV 1910 – Beograd, 11. VII 1982). Diplomirao je 1934. na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Od 1935. do 1941. godine radio je kao gimnazijski profesor u Tuzli. Za vreme Drugog svetskog rata prikljucio se partizanima, nakon rata bio je profesor na Visoj pedagoskoj skoli i docent na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, umetnicki direktor Bosna filma, direktor Drame Narodnog pozorista i urednik u izdavackom preduzecu Svjetlost. Od 1971. ziveo je u Beogradu. Bio je redovni clan Srpske akademije nauka i umetnosti i Akademije nauka i umjetnosti BiH. U zbirkama pripovedaka ratne tematike Prva ceta (1950) i Tudja zemlja (1957) prevladava realisticki izraz, s naglasenim psiholoskim profilisanjem likova, sto je izrazeno i u romanima Tisine (1961) i Magla i mjesecina (1965). Stvaralacki vrhunac dosegao je romanom egzistencijalisticke problematike, Dervis i smrt (1966), oslonjenim na Kuran, cija se radnja desava u Sarajevu u turskom razdoblju bosanske povesti. Drama glavnog lika, dervisa Ahmeda Nurudina, opterecena osecanjem krivice za bratovu smrt, ispovest je o tragicnosti covekove egzistencije unutar sistema nasilja vlasti, a prerasta u parabolu o univerzalnosti ljudskih dilema. Roman Tvrdjava (1970) smesten je u godine nakon bitke kraj Hotina (1621) i svojevrstan je pandan Dervisu i smrti. Oba su romana pisana u meditativno-esejistickom pripovednom slogu. Roman Ostrvo (1974) razradjuje temu usamljenosti i destruktivnosti, a posmrtno objavljeni Krug (1984) kriticki je prikaz društvene zbilje u Beogradu 1960-ih i 1970-ih. Pisao je i knjizevne eseje i studije (Eseji i ogledi, 1966).